فدک باغ بزرگی بود که در آن خرما فراوان یافت میشد . این باغ بزرگ از دارائی های پیامبر بود که بعد از ایشان به دختر بزرگوارشان حضرت صدیقه طاهره رسید و از اموال شخصی حضرت فاطمه سلام الله علیها و حق مسلم و بدون تردید ایشان به شمار می رفت . فدک از دارایی هایی بود که بدون جنگ و خونریزی به دست پیامبر افتاده بود و شخص رسول اکرم مالک حقیقی آن از طرف خداوند شناخته می شدند و توسط جبرئیل از جانب خداوند فرمان رسید کهآن را به دخترش فاطمه سلام الله علیها ببخشد . پیامبر در زمان حیاتش فدک را به فاطمه بخشیدند اما حضرت زهرا سلام الله علیها قبول نمی کردند و می فرمودند : که شما به آن سزاوارترید وقتی فدک را پذیرفتند از پدر درخواست نمودند که برای اثبات حق ایشان در مورد فدک (البته بعد از پدر) سندی مقرر کند ، به این منظور رسول اکرم مردم را در منزل خویش جمع کردند و حکم الهی را برای آنان بیان نموده و سندی را تنظیم کردند حاکی از این که فدک بعد از ایشان به دخترشان فاطمه می رسد . و پساز شهادت پیامبر فدک برای فاطمه سلام الله علیها  و فرزندانشان به ارث رسید . درآمد سالیانه فدک هفتاد هزار دینار طلا (تا صد و بیست هزار دینار طلا نیز ذکر شده است ) بود که حضرت فاطمه سلام الله علیها  به اندازه نیازشان از آن برداشته و بقیه را خرج یتیمان و مستمندان می کردند .

بعد از گذشت مدتی اندک از شهادت رسول اکرم ابوبکر به فکر غصب فدک افتاد و دستور داد که نماینده حضرت فاطمه سلام الله علیها را از باغ بیرون کنند و کارگزاران خود را در آنجا مشغول به کار کنند . چه زیبا خداوند متعال حال آنان را در قرآن بیان می کند : « کسانی که می شکنند عهد خدا را بعد از محکم بستن و می گسلند آنچه امر خداست و میان اهل زمین فساد می کنند ، ایشان به حقیقت زیانکارانند (بقره 27) » .

در مقابل این اقدام بی شرمانه ابوبکر ، حضرت فاطمه سلام الله علیها ساکت نماندند و اعتراض کردند و خطاب به ابوبکر فرمودند : وقتی که خداوند آیه « آت ذالقربی حقٌه » را بر پیامبر نازل کرد ، من وفرزندانم نزدیک ترین مردم به پیامبر بودیم پس رسول خدا فدک را به من و فرزندانم هدیه فرمود که عمر با حالت اعتراض سخنان حضرت را رد می کرد و بهانه گیری های مختلفی می نمود . حضرت زهرا سلام الله علیها سندی را که پیامبر بر اثبات حق ایشان تنظیم نموده بودند را ملاک قرار می داد اما آن ملعونین با پاسخ های مکرر و تکراری خود می گفتند : پیامبر ارث به جای نمی گذارد . حضرت فاطمه سلام الله علیها با استناد به آیات قرآن فرمود : که آیا سلیمان پیامبر از داود به ارث نبرده است ؟ و یا ذکریا پیغمبر نفرمود که خدایا فرزندی به من عطا فرما تا از من و از آل یعقوب ارث برد ، پس چگونه می شود من از پدرم ارث نبرم .

ابوبکر وقتی در برابر منطق و استدلال حضرت شکست خورد و جوابی نداشت در خواست شهادت کرد و گفت شاهدانی بیاور . نوبت به شهادت اول مظلوم عالم رسیده بود . علی و حسنین از مردان ، ام ایمن و اسماء بنت عمیس از زنان نیز بر درستی سخنان فاطمه سلام الله علیها شهادت دادند . ابوبکر در حالی شهادت آنان را رد می کرد که خود متعرف بر این بود که از رسول خدا شنیده است که فرموده بد : ام ایمن و اسماء از زنان بهشتی هستند . وی شهادت امیرالمومنین و حسنین علیهم السلام که سرور جوانان اهل بهشتند و دو زن بهشتی را بی اساس می دانست . و در مقابل شهادت عمر و عایشه مبنی بر آن که فدک جزئی از اموال مسلمین است را می پذیرفت و می گفت فاطمه سلام الله علیها و فرزندانش غصب فدک را دارند . آیا کسی نبود که قضاوت کند . مگر می شود کسانی که نزدیکترین افراد به پیامبر بودند و در مورد آنها آیه تطهیر نازل شده بود و خداوند آنها را از هرگونه خطا و اشتاه دور می داند دچار اشتباه شوند ابوبکر ادعای آن داشت که درآمد فدک را خرج مسلمانان می کند . پس از مقاومت ابوبکر در برابر ادعای حضرت زهرا سلام الله علیها ایشان صلاح را به آن دیدند که ماجرای غصب فدک به اجتماعات مسلمانان کشیده شود و از آن ها مساعدت خواستند . دسته دسته مردم بر حقانیت زهرای اطهر شهادت می دادند . همزمان با آن حضرت فاطمه سلام الله علیها نیز در مسجد سخنرانی افشاگرانه ایراد می فرمودند و خطبه می خواندند . ابوبکر خود را در تنگنا دید سندی مبنی بر مالکیت حضرت فاطمه بر فدک نوشت ولی عمر که از توطئه پس گرفتن فدک مطلع بود ، سند را با زور از حضرت زهرا سلام الله علیها گرفت و آب دهان بر آن انداخت و سیلی محکمی هم به صورت زهرای اطهر نواخت و سندی را که توسط ابوبکر به فاطمه زهرا سلام الله علیها داده شده بود را پاره کرد و سوزاند . سران سقیفه حتی برای اسناد و مدارک تنظیم شده توسط خودشان نیز ارزشی قائل نبودند . و این گونه بود که حق مسلم حضرت زهزا سلام الله علیها و فرزندانشان نادیده گرفته شد و بار دیگر حق ، ناحق گردید و به خاندان پیامبر ظلم روا داشتند .